Kocayayla Çocuk Kampı 28-29 Mayıs -Meşe palamudu

Kocayayla. En çok sevdiğimiz yayla. Geçen yıl karlar bize izin vermediğinden gidememiş sonrasında da kısmet olmamıştı. Bu yıl herhalde çok özlediğimizden uygun zamanı kolladık ve yaylamıza ulaştık. Mayıs ayında Düzce bölgesinde zaten hep yağışlı hava uyarıları ile kampa gidiyoruz. Fakat yerel şartlar sürekli değişik oluyor. Havanın çok enteresan dinamikleri var.

Bu sefer de gerekli kontrolleri yaptık. Hafa yağışlı ama yaylaya çıkıp çıkmamaya buluşma noktasında karar vereceğiz. Meşe palamudu velileri 1-2 kayıp ile gitmeye karar veriyor. Bana da götürmek düşüyor. Sürekli yağış yok. Ara ara yağış var ama yaylaya vardığımızda güneş bizi karşılıyor. Fazla umutlanmadan yağış yokken çadırları kuruyoruz. Artık sırtımız yere gelmez. Çadırlar kurulur kurulmaz sağnak yağış başladı. Sosyal alan tentelerimizi kurduk. Yağış hafifleyince de yürüyümüze çıktık.

Orman içinde, çamur yolda, mantarlar, kuzu kulakları, devrilmiş ağaçlar, binbir orman hikayesi ile 4 km yakın yolumuzu yürüdük. Akşam üstü hemen ateşimizi yaktık.

Vicdanlı bir ormancı bize yanaşıp odun getirdi. Çocukları görünce üşümesinler diye. Ardından umduğumuz şey oldu ve milyonlarca yıldız çıktı. Tüm gece sabaha kadar ateşimiz muhteşem, yıldızlarımız muhteşem muhabbet ettik.

Aile kamplarının genel konuları çocuk, aile, beslenme tabii. Bunların dışına ancak gece geç olduğunda çıkıyoruz.

Uyuyanların horultusu, yıldızların ışığı, baykuşlar, ormanın dingin gücü.

Bu hafta sonu ıslak, çamurlu, yıldızlı, muhteşem kamp ateşliydik kısaca

Görüşmek üzere

Alpay Oğuş

 

 

Yorum Ekle