Etikete göre gösterilenler gittik

Çok heyecanlıyız. Misafirlerimiz birazdan gelecek ve Kerpiç evlerimizde konaklayıp köyümüzde değişik aktiviteler yapacaklar. 3 gün boyunca köyün içindeki yaşama ortak olacağız.
Daha önce gerçekleştirdiğimiz kampımızın ikinci aşamada köyün tamamında yapılacak. Kurşunlu Köyü Sömestr tatili kampları başlangıç için iyi seçenekti. Kar bu sene yüzümüzü güldürdü. Ulaşıma olumsuz etkisi olmasa da oldukça fazla kar vardı.

Menekşe'ye Niyet, Aytepe'ye Kısmet

Evet, öyle reklamlardaki kamp sahneleri gibi değildi geçen haftamız. Güneş altında sandalyelerini atmış büyükler, çayır çimende koşuşan küçükler değildi çerçevedeki. Güneş yoktu, çadır hiç yoktu.. Ama ne de güzel hafta sonuydu! Durun anlatayım..

Artık havalar sertleşmeye başladı. Soğuk havalara hazırlıklı ama birazda fazladan güneş beklemiyor da değiliz. Buluşma yerimiz çok güzel. Tüm aileler toplandıktan sonra yaylaya doğru yola koyulduk. 15 km orman yolu tırmanışından sonra yaylaya vardık.

İlk gözlediğim şey cevrede yakacak odun varlığı idi. Çünkü ateşi sabaha kadar sondürmemek lazımdı. Sıkıntı yoktu. Yaylacılar artık gittiğinden evlerin arasına göl manzaralı kampımızı kurduk.

Bu sefer 2 gece konaklayacağız. Bu sebeple ilk günü hazırlık ve keyif işlerine ayıralım diye düşündük. Hemen ateşimizi yakıp yerleşmeye giriştik.

Bizler bu haftasonu uzun süredir hayal ettiğimiz bir projenin ilk adımını gerçekleştirdik. Çocuklarımızla beraber bir köye, Bilecik Kurşunlu Köyüne konaklamaya gittik. Bu sadece bir ziyaret değil, aynı zamanda sağlıklı üretilmiş gıdanın, aracısız temini, üretimini gözlemlemek, üretim sürecine fırsat bulabildikçe ortak olmak ve kendi yapabileceğimiz üretimleri keşfetmek amacını taşıyan bir projeydi. Bir de bunu çocuklarımızla birlikte yapmak istiyorduk.

 YeniOkul ile daha önce kocayayla’ya gitmiştik. Bu sefer yolu biraz daha az dertli olsun diye kırıntı köyü’ne gitmeye karar verdik. Tabii bu bizim planımızdı. Doğa’nın planı farklı imiş. Bölgeye 4 gündür yağan yağmur sebebi ile beklediğimden bozuk bir yol ile karşılaştık. Şikayet olsada maceracı ruhlara engel teşkil etmedi. Tüm engelleri teker teker aşarak bölgeye ulaştık.

Çiğdem yaylası kamp macerasını yazma görevi bu sefer bana ait. Özellikle yazmak istedim çünkü bu Erin doğduğundan beri O’nsuz yaptığımız ilk kamp. Nisan ayından beri her hafta sonunu kampta sonra da yazı Dedetepe’de geçiren oğlumuz isyan bayrağını çekti bence bu sefer : "siz gidin ben anneannemle kalacağım” dedi. Biz de kabul ettik. Perşembe akşamından kendisini anneannesine uğurlayıp işlerimizi toparlayıp Cuma akşamı hazırlanıp Cumartesi sabahı eski günlerdeki gibi gün doğumunda yola çıktık.

Bu yılın sonuncu kampı. Heyecanla yeni katılımcılarımızı bekliyoruz. Önceki kamplardan yapamadığımız yada yarım kalan işleri tamamlamak için istekliyiz. Her zamanki gibi Pazar günü tanışmak ve alışmak ile geçiyor. Aslında çokta yabancı değiliz. Bir yerlerden tanışıklıklar çıkıyor sürekli.

Şöyle bir tatil hayal edin..

Her sabah 06:45’te kalkıyorsunuz, zira çocuklarınız 07:00’de kendilerine verilen görevleri yerine getirmek için saat kurmanızı istiyorlar
Kahvaltıdan sonra 40 dereceye yaklaşan sıcaklıkta yürüyüşe çıkıyorsunuz, bu arada derelerden geçiyorsunuz (evet içinden, ve evet yürüyerek). 

Biz geçen hafta 'Kampa gidelim mi baba?' ile Dedetepe'de çocuk kampındaydık.. 'Kampa gidelim mi baba?'nin babası, bu işi hakkıyla kotaran, sevgili Alpay Oğuş'a burdan teşekkürler.. Biz kampta neleri sevdik?   

Yine Dedetepe Kampları zamanı geldi. Çok hazırlanmış olsamda neler olacağını merak etmekten kendimi alıkoyamıyorum. Yıl boyunca yapabileceklerimizin sayısının artmasını engelleyemiyorum. Haydi bakalım bu sene neler yapmayı hayal ettik neler yaptık.