Bir çok sorunlu bölgeyi atlattık. İndik kartopu oynadık. Yolun sonu geldiğinde bir çamur engeli bizi zorlayacağa benziyordu. Öyle de oldu. Yaklaşık 2 saat bu engeli aşmak için hep beraber çocuk çocuk çaba gösterdik. Suyun yolun üzerinden akmasını engelledik. Yollara taş odun döşedik. Lider araba bu engeli geçebiliyordu. Yaylaya tam olarak 1 km mesefede idik. 

Ama geçemedik. Bizde 1200 m  civarlarında uygun bir kamp yeri bulup kampımızı burada yaptık. Biraz eğimli bir arazi idi ama her şeye değdi.

İnanılmaz bir manzaranın karşısında kampımızı yaptık. Hemen çadırları kurup yürüyüşümüze geçtik. En az 50 derecelik bir eğimi hep beraber indik. Ardından eriyen karların büyüttüğü dereden gecebilmek için bir köprü yaptık.

Bu dereyi geçince dünya harikası bir yamaca ulaştık. Ayrılmak zor oldu. Çiçekler hala soğuk hava ve kar baskısında olsa bile doğa patlamak için hazır bekliyor.

Hiç durmadan koşuşturan çocuklarla evreni dinlemek için kalp kulağı yaptık. Aynı yokuşları tırmandık. Bu tür arazilerde çocukların yürümesini sağlamak çok öenmli gelişim desteklerindendir. Eklemlerin alışılmadık yönlerde kuvvetlenmesini sağlıyor.

Kamp ateşimiz, muhabbetimiz, eğlencemiz tamdı anlayacağınız. Sadece bazı kampcıları biraz hazırlıksız gördüm. Kış mahmurluğu olsa gerek. Ayakkabılar önemlidir. Yeri tutmayan bir ayakkabı güven vermez ve muhakkak bir yerde size zarar verir.

Poyrazın çıkardığı malzeme listesi de ben benden aldı. Paça koruyucu adını bundan sonra hep kullanacağım. :)

Katılan herkese teşekkürler

20,04,2015

Alpay Oğuş