Buluşma yerimiz bir köy. Köy kahvesi hala açık değil. Erikler de tam olmamış daha. Yollar güzel. Kalabalığız. Gölün yakınına kamp atıyoruz. Hava biraz esintili ve nemli. Orman mükemmel vaziyette.

Bu kampın en enteresan tarafı köye çıkan yolu hiç bir zaman aynı yoldan yürüyememek oldu benim için. Bir şekilde yolun orman içindeki bağlantısını kaçırıp köyün başka bir tarafına çıkıyoruz ya da çıkamıyoruz. Bu sefer de farklı bir yoldan köyü kolayca bulduk ama kafamda yine oturmadı rota. Çünkü orman içinde çocuk gurubunun değişik istekleri ya da ihtiyaçlarına göre şekil değiştiren bir etkinlik sayımız var. Böyle olunca rota iyice karışıyor.

Köyü bulduk. Yaşlı amcamız daha gelmemiş. Bir merhaba demek isterdik.

Ertesi gün rotamız hiç bilmediğimiz diğer yayla yoluna doğru orman içinde. Ama gücümüz az. Yarı yolda dönüşe geçiyoruz. Kamplarda 5-15 km yürümek bizim adetimiz. Kaybolmak ise başka bir adetimiz. Kaybolmak dinamikleri ve sonrasında karar verme dinamikleri üzerinde çok çalışmak lazım. Ormanlar ve zannettiğin yönler insanları çok yanıltır. Ufacık bir karar yanlışlığı ise beklenmedik sonuçlara yol açabilir. Çocuklar ve ailelerle bu konularda özellikle çalışma yapmayı gerekli görüyorum. Çünkü ne zaman lazım olacağı belli olmaz.

Çocuklar için kamp tekrarları çok önemlidir. Kazandığı yetileri ya da gözlemlerini test etmek için harika fırsatlar bulur. Bunları uygularken de çok şey öğrenir.

 Alpay Oğuş